niepamięć

Przy zamkniętych oczach, w przepaścistych oddechach
Pod powiekach przestrzenią, sięgnąć granic czasu swego

Co dziś jeszcze odległe, uznać za przeminione
Co wydarzyć się może, jako dawno utracone

Z Niepamięci pochodzi, co do niej powraca
Rozwija przyszłość i ją unicestwia
Niepamięć wszechpotężna
Pewna, ostateczna

Bez smutku i gniewu
Przebyte wspominać
W Niepamięci, czasy rodzone
Skończyło się, czego jeszcze nie widać